Dog of the week: Saarlooswolfhond

Hey! De dog of the week van deze week is de Saarlooswolfhond. Ik heb mijn best gedaan om de goede informatie te verzamelen.

We beginnen met een stukje geschiedenis. Waar de hond vandaan komt, wie het hondenras oprichtte, etc.

Geschiedenis en herkomst

De Saarlooswolfhond komt oorspronkelijk uit Nederland en is vernoemd naar zijn ‘schepper’ Leendert Saarloos. Hij wilde zijn favoriete ras, de Duitse herder, verbeteren om een ideale huis- en werkhond te fokken. Leendert besloot daarom om de Duitse herder te fokken met de wolf. Dit was een bijzondere gedachtegang, want eerdere experimenten waren niet geslaagd: de honden waren schuw en voldeden niet aan het doel van Leendert Saarloos. Leendert kwam daar na een tijdje ook achter en bedacht iets anders. Hij dacht dat de honden vanwege hun natuurlijke voorzichtigheid, wel als blindengeleidenhonden konden worden gebruikt. Na het oprichten van een geleidehondenschool, werden de Saarlooswolfhonden op beperkte schaal ingezet als blindengeleidehond. Tegenwoordig wordt de Saarlooswolfhond niet meer gebruikt in deze functie. Het ras kan dan ook niet meer geclassificeerd worden als werkhond. De Saarlooswolfhond is een echte gezelschaps- en gezinshond geworden met een betrouwbaar en aanhankelijk karakter. Het doel van Leendert Saarloos om een bijzondere werkhond te fokken is niet gelukt. Wel is hij in staat geweest om een hondenras te fokken dat dicht bij de natuur staat en veel natuurlijke eigenschappen nog in zich draagt. Bij veel andere rassen zijn die al lang verdwenen.

Leendert Saarloos wilde graag dat zijn ‘ras’ erkend werd. In 1942 probeerde hij de ‘Europese wolfhond’, zoals hij zijn ‘ras’ genoemd had, erkend te krijgen door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied. Dit lukte niet. Pas in 1975, toen Leendert Saarloos al overleden was, kreeg zijn ras de langverwachte erkenning. Het ras werd Saarlooswolfhond genoemd.

Leendert Saarloos met de wolf  Fleur.

Aanleg en grootte

De Saarlooswolfhond is een geschikt als gezins- en gezelschapshond. Ze zijn namelijk geduldig met kinderen en blaffen weinig. De Saarlooswolfhond is niet geschikt voor bewaking en specifieke africhting. Door zijn aangeboren voorzichtigheid en het alert zijn op zijn omgeving hebben in de zestiger jaren menige honden capaciteiten getoond voor blindengeleidehond. Ondanks de toenemende schuwheid, zijn er nog steeds honden die de capaciteiten hebben om als blindengeleidehond afgericht te kunnen worden. In diezelfde jaren werden honden afgericht als speur – en reddingshond bij ‘De bescherming Bevolking’ te Dordrecht, hebben zij meerdere malen hun diensten bewezen. Enkele waren zelfs geschikt om bij de politie te Dordrecht, als politiehond hun werk te doen. De Saarlooswolfhond is niet slaafs en de ‘will-to-please’, die bij andere rassen kenmerkend aanwezig is, ontbreekt bij 80% van dit ras. Daardoor is het lastig om hem voor specifieke africhting te trainen. Vanzelfsprekend kan ook dit ras dingen leren, maar de baas kan nooit onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van een Saarlooswolfhond verwachten! Maar met de nodige dosis creativiteit van de eigenaar zijn ze wel voor sommige activiteiten te motiveren. Met een klein aantal Saarlooswolfhonden doet men wel mee aan speuractiviteiten.

De grote van de hond ligt eraan of het een reu of teef is. De schouderhoogte van de reuen ligt namelijk tussen de 65 en de 75 cm. De schouderhoogte van de teven ligt een beetje lager: 60 tot 70 cm.

 Vacht en verzorging

Een Saarlooswolfhond is een krachtige en imposante verschijning met een dichte vacht, vaak met een duidelijk wit patroon in het hoofd, ook een masker komt voor. Hij heeft een lichtvoetig en een beetje dansend gangwerk. Onder zijn wat langere dekhaar heeft hij een dichte ondervacht. De dichtheid hangt af van of een hond veel binnen of buiten is. De Saarlooswolfhond maakt een grote indruk op veel mensen door zijn manier van lopen en zijn wolfachtige uiterlijk. De Saarlooswolfhond komt het meeste voor in de kleuren wolfsgrauw en bosbruin. Verder heb je ook nog de kleur  licht crème tot wit. Bij de wolfsgrauwe en witte Saarlooswolfhonden dient het pigment van neus, oogranden, lippen en teennagels zwart te zijn. Bij de bosbruine is dit leverkleurig en bij de witte honden is leverkleurig toegestaan. De wolfsgrauwe en bosbruine Saarlooswolfhonden hebben vaak een witte aftekening, wordt ook wel patroonvererving genoemd. Een masker, een donkere snoet, komt ook vaak voor.

Bosbruin

Wit

Wolfsgrauw

De vacht van een Saarlooswolfhond is gemakkelijk te verzorgen. Je moet zo nu en dan de vacht kammen met een herderharkje. Je moet ze ook dagelijks controleren op vlooien en teken in de periode dat deze parasieten voorkomen. De jaarlijkse entingen en regelmatig een wormenkuur mogen natuurlijk niet worden overgeslagen. In voorjaar, zomer en herfst een betrouwbaar anti- vlooien en anti-teken middel toedienen. Je moet ook de gehoorgang goed schoon houden.

Herderharkje

Karakter/gedrag, driften en lichaamstaal

Een Saarlooswolfhond is een vriendelijke, voorzichtige, attente, aanhankelijke, intelligente en betrouwbare hond zonder enige slaafsheid of onderdanigheid, maar hij heeft ook een erg goede neus. De Saarlooswolfhond heeft van nature geen aanvalsdrift maar heeft daarentegen een sterke drang tot vluchten. Hij is gereserveerd naar vreemden en terughoudend naar alles wat hem onbekend is, zonder angstig te zijn. Deze hond is erg baas gericht en wil graag in de nabijheid van zijn baas en roedel (gezin) zijn. Hij is ook graag in gezelschap van andere honden.

Bij Saarlooswolfhond is de jachtdrift sterk aanwezig. Dit is goed te zien als ze samen met andere wolfshonden een wandeling maken. Ze zullen namelijk samen een jacht inzetten. Hoewel Saarlooswolfhonden een goede neus hebben, jagen ze in dit soort momenten op ‘opzicht’. Ondanks dat sommige honden, na een lange en geduldige training, redelijk of goed onder appel staan zijn ze, als ze eenmaal de jacht op wild hebben gezet, nauwelijks meer terug te roepen. Als een hond goed onder appel staat komt hij bij het wandelen terug als hij bijv. in vuilnisbakken snuffelt,  wat te dicht bij een agressieve soortgenoot komt of een vredige kudde koeien, etc.

Een Saarlooswolfhond heeft een sterk ontwikkeld roedelgedrag. Hij wil het liefste de hele dag bij zijn baas en roedelgenoten in de buurt zijn. Saarlooswolfhonden kunnen dus niet lang alleen zijn. Als zij als pup een voorzichtige en geduldige training hebben gehad, kunnen ze meestal wel enkele uren alleen gelaten worden. Alleen wanneer je Saarlooswolfhonden hele dagen alleen in een kennel zet, zullen ze wegkwijnen. Door het roedelgedrag kan een Saarlooswolfhond ook goed samen wonen met een andere hond in het gezin. De combinatie van een reu en een teef zal ook bijna nooit problemen opleveren. In de meeste gevallen zullen wolfshonden andere huisdieren ook als roedelgenoten zien, als ze er van pups af aan mee leren opgroeien. Maar door het roedelgedrag moet je ook alert zijn op andere zaken van het roedelgedrag. Hieronder staan een paar zaken.

v  Als je een combinatie het, reu en teef, moet je ze tijdens de loopsheid gescheiden houden.

v  Het hoeden van 2 reuen kan goed gaan, mits het geen twee gelijkwaardige reuen zijn die de strijd om het leiderschap, de dominante positie, kunnen aangaan.

v  Hetzelfde geldt voor 2 teven en zeker in het geval wanneer de ‘lagere rang’ een nest krijgt. Serieuze dominante gevechten zal je als eigenaar in alle gevallen moeten zien te voorkomen.

v  Veel volwassen Saarlooswolfhonden vertonen tijdens het uitlaten ook dominant gedrag naar honden van dezelfde sekse die niet tot hun roedel behoren. Veel teven en reuen kunnen dan ook niet los buiten met voor hen ‘vreemde’ sekse genoten spelen.

Wolfhonden willen graag altijd bij hun roedel zijn. Als zij tegen hun wil in gesepareerd en opgesloten worden, zijn het ware meesters in uitbreken. Ze klimmen goed, graven nog beter en vrijwel niets is tegen hun gebit bestand. Een wolfhond bestendig onderkomen is voor deze honden dan ook aan te bevelen. Het is ook belangrijk om te voorkomen dat de hond door alle stress rond het uitbreken aan het slopen gaat of buiten op de vlucht kan slaan. Wanneer men een pup van jongs af aan went aan een kort verblijf in bench of kennel, zullen zij dit ook later accepteren en zonder problemen alleen kunnen blijven.

Een goed gesocialiseerde volwassen Saarlooswolfhond zal altijd voorzichtig zijn in voor hem onbekende situaties. Bij vermeend gevaar zal hij in eerste instantie altijd willen vluchten naar een plaats waar hij zich veilig voelt om vanaf een afstand de zaak te kunnen beoordelen. Wanneer de hond is aangelijnd en wordt beperkt in zijn vlucht gedrag wordt dit door andere vaak verward met angstig gedrag.

Door hun natuurlijke voorzichtigheid en gereserveerdheid, zijn veel Saarlooswolfhonden ook terughoudend naar voor hen onbekende personen. De ene hond is meer terughoudend dan de andere, maar een directe benadering door vreemden zullen de meeste Saarlooswolfhonden niet op prijs stellen. Gezinsleden en mensen die hij kent worden daarentegen altijd uitbundig en vrolijk begroet worden!

Iedere pup vertoont een periode sloopgedrag, maar wolfhonden pups hebben vaak wild sloop gedrag! Naarmate de pups ouder worden neemt dit gedrag wel weer af, maar je moet hier wel altijd alert op blijven. Want er kan zich altijd een situatie voordoen waardoor een volwassen wolfhond, in afwezigheid van de eigenaar, door stress over kan gaan naar het slopen van van meubels en alles wat er in je huis staat. Door de kracht en het uithoudingsvermogen waarmee een volwassen Saarlooswolfhond dingen kan slopen, is het resultaat niet vergelijkbaar met wat andere honden soms aanrichten.

Alle honden communiceren via lichaamstaal. Bij wolfhonden is deze lichaamstaal door hun natuurlijke bouw voor honden, maar ook voor mensen, goed zichtbaar. Dominantie en onderdanigheid naar andere honden worden bijvoorbeeld duidelijk getoond. De bouw van sommige hondenrassen (bijvoorbeeld met hoge opstaande staart en staande oren) kan soms door wolfhonden verkeerd geïnterpreteerd worden en kan aangezien woorden voor dominantie gedrag. Een eigenaar met enige kennis van zaken kan hier op voorkomen. Het is voor een eigenaar van een wolfhond dan ook erg zinvol om zich wat meer te verdiepen in natuurlijk gedrag en lichaamstaal.

De hond die op deze foto de ander over zijn snuit bijt, degene die staat, is dominant.

Opvoeding, sociale aanleg en zindelijkheid

Een Saarlooswolfhond heeft net als andere honden een duidelijke leiding nodig. De eigenaar zal vanaf het begin de grenzen moeten aangeven. Een eigenaar mag en kan niet van een Saarlooswolfhond verwachten dat het een zeer gehoorzame hond zal worden. Als je rekening houdt met de capaciteiten en beperkingen van het ras, kan je een Saarlooswolfhond opvoeden tot een sociale huisgenoot. Soms verloopt dit wat moeizamer in vergelijking met andere rassen. Saarlooswolfhonden vragen van hun baas dan ook behoorlijk wat inzicht en kennis van hondengedrag.

Een vroege socialisatie is belangrijk. Laat je hond, op een positieve manier, kennismaken met allerlei verschillende situaties, mensen en dieren. Een Saarlooswolfhond leert gemakkelijk commando’s, maar je kan van dit ras geen, absolute, gehoorzaamheid verwachten.

De Saarlooswolfhond is een heel erg sociaal dier. Een Saarlooswolfhond geeft normaal gesproken geen problemen met de omgang met andere honden en kinderen. Als je ze er maar zo jong mogelijk aan laat wennen. Tegenover vreemden en in onbekende situaties kunnen ze wat terughoudend zijn.

Saarlooswolfhonden zijn over het algemeen wat lastiger zindelijk te maken en daardoor duurt het ook wat langer als je het met andere hondenrassen vergelijkt. Als Saarlooswolfhonden jong zijn kunnen er vaak ook vreugde- en/of deemoedplasjes voorkomen, maar ook volwassen Saarlooswolfhonden kunnen om verschillende redenen soms in het huis gaan markeren of protest plassen doen.

Gezondheid en beweging

De Saarlooswolfhond is ,in vergelijking met andere hondenrassen, een relatief gezond ras. Maar ook in dit ras komen een aantal genetische afwijkingen voor. Daarom is het zinvol dat dieren die voor de fok ingezet worden van te voren getest worden op Heup Dysplasie, Degeneratieve Mylopathie, erfelijke oogafwijkingen en Hypofysaire Dwerggroei. Door het maken van verantwoorde combinaties kan je de geboorte van lijders voorkomen en/of kan verspreiding van deze afwijkingen beperkt worden.

De Saarlooswolfhond heeft een gemiddelde behoefte aan beweging en als je een dag niet zoveel tijd hebt zal hij zich moeiteloosaanpassen.

Bouw

Hoofd:

Het hoofd van de Saarlooswolfhond is wolfachtig, een beetje wigvormig, breed en vlak. De voorsnuit is niet spits maar heeft een lichte stop. De ogen van een Saarlooswolfhond zijn middelgroot en amandelvormig. De kleur van de ogen is meestal geel. De oren zijn middelmatig groot en staan rechtop. Het gebit van de honden is scharend.

Hals:

De hals is droog en gespierd.

Lichaam:

Het lichaam van een Saarlooswolfhond is gestrekt en gedragen. De honden hebben een brede borst en de ribben zijn goed gewelfd.

Poten:

De poten zijn lang en gespierd.

Beharing en staart:

De beharing van de Saarlooswolfhond is stokharig met een dichte en wollige ondervacht. De staart wordt als een sabel gedragen.

Hopelijk kan je iets met deze informatie. Volgende week is de West Highland White Terriër de 'dog of the week'. Tot de volgende keer!!